داوود پیرنیا
۱۲۷۹ (تهران) – ۱۳۵۰ (تهران)
موسقی دان،حقوق دان، خالق برنامه رادیویی گل ها
داوود پیرنیا در سال ۱۲۷۹ خورشیدی در تهران چشم به جهان گشود. پدرش مشیرالدوله حسن پیرنیا و از روشنفکران آن دوران و مادرش شکوه عُظمی دختر میرزا احمدخان علاءالدوله از رجال قاجاریان بود. پیرنیا تحصیلات ابتدایی را در خانه فراگرفت. سپس برای ادامه تحصیل و فراگیری زبان فرانسه وارد مدرسه سن لویی تهران شد و بعدها برای ادامه تحصیلات در رشته حقوق به سوئیس رفت. پیرنیا پس از فراغت از تحصیل در رشته حقوق، به ایران بازگشت و وارد کارهای دولتی شد. او بنیان‌گذار کانون وکلای دادگستری در ایران بود. پس از انتقال از وزارت دادگستری به وزارت دارایی، اقدام به بنیان‌گذاری اداره آمار در ایران کرد. در سال ۱۳۲۵ هنگامی که احمد قوام به نخست‌وزیری رسید او را به سمت مدیر کل بازرسی نخست‌وزیر گمارد و پس از چند ماه معاون نخست‌وزیر شد.
عمر فعالیت سیاسی پیرنیا با سقوط دولت قوام به پایان آمد. او کار دولتی را کنار گذاشت و با میراث موسیقی که از پدر به او رسیده بود به مطالعه در زمینه موسیقی ایرانی پرداخت و به گردآوری آهنگ‌های اصیل ایرانی مشغول شد. پیرنیا توانست نظر مقامات سازمان برنامه و بودجه را به اهمیت گسترش موسیقی اصیل ایرانی جلب کند و پس از اختصاص اعتبار، اقدام به تشکیل ارکستری با شرکت نوازندگان، خوانندگان و آهنگ سازان صاحب‌نام آن دوره کرد؛ و این‌گونه نطفه برنامه رادیویی گلها بسته شد. برنامه ای که به مدت ۲۳ سال از رادیو ملی ایران پخش شد و از آن با عنوان یکی از ماندگارترین آثار تولید شده در این عرصه یاد می شود. در پی تولید این برنامه و با همت و کوشش پیرنیا و همکارانش جامعه نگاه مثبتی به موسیقی اصیل ایرانی پیدا کرد. در روزگار او تلویزیون به شکل امروزی رایج نبود و تنها وسایل ارتباط جمعی، رادیو و روزنامه بود. با در نظر گرفتن سطح پایین سواد جامعه در آن زمان، برنامه‌ی گلها نه تنها توانست درک عمومی مخاطبانش را نسبت موسیقی ایرانی افزایش دهد، بلکه آگاهی بسیاری از ایرانیان را از گنجینه‌ی ادب و شعر فارسی بالا برد. برنامه‌ی وی تبدیل به مکانی شده‌بود که در آن هنرمندان، خوانندگان و موسیقی دانان با یکدیگر آشنا می‌شدند و این خود دست مایه‌ی همکاری و تولید بسیاری از آثار فاخر موسیقی آن زمان، خارج از برنامه‌ی گل ها بود. همچنین بسیاری از هنرمندانی که رو به فراموشی می‌رفتند با کمک این برنامه دوباره به جامعه معرفی شده و نام و هنرشان ماندگار شد. داود پیرنیا در آبان ۱۳۴۵ پس از مدتی بیماری به رادیو بازگشت به درخواست چند تن قرار شد از کارهای وی بازرسی شود. پیرنیا پس از این ماجرا بلافاصله کناره‌گیری کرد و برنامه گل‌های ۴۰۵ آخرین برنامه‌ای است که زیر نظر وی ضبط شد. پیرنیا در یازده آبان ۱۳۵۰ در سن ۷۱ سالگی بر اثر سکته قلبی در تهران درگذشت.