علی اکبر شهنازی
۱۲۷۶ (تهران) – ۱۳۶۳ (تهران)
موسیقی دان، نوازنده تار
علی اکبر شهنازی، نوازنده تار، ردیف دان و موسیقی دان، روز چهارشنبه ۲۳ اردیبهشت سال ۱۲۷۶ شمسی (عید قربان ۱۳۱۴ قمری) در خیابان ایران تهران در خانواده ای اهل موسیقی متولد شد. تولد او در روز عید قربان سبب شد تا به او لقب حاجی علی اکبر خان یا حاجی مطلق بدهند. او در کنار تحصیلات خود در مدرسه‌های سن لویی، اشراف و سعادت آموزش تار را نیز از سن ۸ سالگی نزد پدرش آغاز کرد و در مدت ۶ سال ردیف موسیقی ایرانی را از او آموخت. پس از درگذشت پدر در سال ۱۲۹۴، او در سن ۱۸ سالگی جانشین پدرش شد و آموزش شاگردان پدرش را به‌عهده گرفت.
در سال‌های دهه ۱۳۰۰ معروفترین نوازنده تار در تمام محافل هنری بود و در سال ۱۳۰۸ هنرستان موسیقی شهنازی را تأسیس نمود و شاگردان به نامی تربیت کرد. با تأسیس رادیو در برنامه‌های هفتگی موسیقی رادیو به همراه ادیب خوانساری، روح بخش و… نوازندگی می‌نمود. علی‌اکبر شهنازی به جز تار، با سازهای دیگری از جمله سه‌تار و پیانو نیز آشنایی داشت. او دستی چیره در آهنگسازی و تصنیف‌سرایی داشت و برخی از چهارمضراب‌ها و پیش‌درآمدها و رنگ‌ها و تصانیف او در زمره آثار ماندگار تاریخ موسیقی ایران به شمار می‌آیند. از تصانیفی که ساخته می‌توان به تصنیف ای نوع بشر، به اصفهان رو، سرود جوانان وطن، تصنیف چهارگاه (زد لشکر گل) اشاره کرد. شهنازی با شاعرانی چون ملک‌الشعرای بهار، وحید دستگردی، امیر جاهد و حسین مسرور همکاری کرده و خوانندگانی نظیر اقبل السلطان، حسین علی خان نکیسا، رضا قلی ظلی، طاهرزاده، قمر و ادیب خوانساری آثارش را اجرا کرده‌اند. او در روز سه شنبه ۲۸ اسفند ۱۳۶۳ در سن ۸۷ سالگی در بیمارستان شرکت نفت درگذشت. آرامگاهش در امامزاده عبدالله ری قرار دارد.